Пред две недели, сцената во Експо Тел Авив дело на Флориан Видер од Германија, беше место на одржување на финалната вечер на годинашниот 64-ти по ред избор за Песна на Евровизија.
Победник е 24-годишниот Данкан Лоренс од Холандија со песната „Аrcade“. Со освоени 498 поени (трет од стручното жири и втор од телевоутингот) Данкан по 44 години и ја донесе петтата победа на изборот на својата земја по победите во 1957, 1959, 1969 и 1975 година.
Честитки за победата! Како се чувствувате после победата?
-Многу сум возбуден, радосен и опуштен. Им благодарам на сите во Европа и во Австралија што гласа за мене!
Беше ли тешко да победите?
-На некој начин да. Бев многу нервозен и чувствував огромен притисок пред секој настап на сцената. Знаете дека пред изборот и за време на одржувањето, јас бев секогаш прв на обложувалниците и постојано се зборуваше за мојата песна. Од друга страна, нашата делегација и пред доаѓањето во Израел имаше план што во случај да победиме. Сега сето тоа стана реалност и многу сум задоволен. Впрочем така и се чувствував кога ја изведував победничката песна и верувам дека тој настап беше најопуштен.
Што за Вас значи оваа победа?
-Со оваа победа мојот сон стана стварност, навистина стана стварност! Мојата кариера започна пред една година и еве ме сега овде. Бев фаворит, но сепак бев и претпазлив, зашто на Евровизија се е можно. За моја среќа, предвидувањата се остварија. Тоа и ми се вртеше во главата кога повторно ја пеев победничката песна, односно делот кој вели: “Small town boy in a big arcade…”
Мотото на годинашниот избор за Песна на Евровизија беше “Осмели се да сонуваш”. Што сонувате понатаму, кои се Вашите идни планови?
-Јас верувам во себе, во мојот талент и во мојата музика. Ги почитувам и ги сакам луѓето и тоа сакам да го покажам преку мојот талент. Немам конкретни планови, но сакам да соработувам со колеги од Евровизија, како на пример Џон Лудвик и Манс Зермелоу од Шведска.
Како настана песната Arcade?
-Песната е тажна приказна за моја другарка која почина многу млада. Приказната за невозвратената љубов ми се вртеше долго време во мојата глава се до минатата година кога со Жоел Сјо и со Вутер Харди ја обликувавме и ја спакувавме во три минути. Би рекол дека од најголемата грешка може да настане најдобрата песна.
Дали и сценскиот настап беше намерно осмислен да биде минималистички?
-Точно. Сакав да се почувствува емоцијата, да доминира песната и гласот. Јас секогаш се доживувам како човекот зад пијаното. Таму на столчето се чувствувам најсигурен. Тоа и се допадна на публиката на мојот прв концерт на 1-ви мај во Холандија, а очигледно и на публиката на Евровизија.
Приватно, кој е Данкан Лоренс?
-Данкан Лоренс не постои. Се шегувам. Моето вистинско име и презиме е Данкан де Мор. За да биде поприфатливо, името остана, но презимето е земено во чест на мојата мајка Лорентиа. Мојот прв јавен настап беше пред 5 години кога се пласирав во полуфиналето на петтата сезона од шоуто The Voice of Holland. По студиите на рок академијата во Тилбург продолжив да пишувам песни и да ја градам мојата соло кариера.